De heilige Sint Nicholaas Basiliek

En daar wil ik graag mijn reis beginnen. Ik heb besloten dat ik dat gewoon op mijn eigen tempo kan doen. 1 dag per keer, of een keer 2 dagen met een overnachting ergens. Later wellicht een week, of meer, ik zie wel hoe het uit komt. Ik ben lid geworden van de Vrienden op de fiets. Dat was niet zo duur en op die manier heb ik wel overnachtingsadressen in Nederland bij de hand.

Ik heb ook een route gevonden in het boekje Jacobswegen in Nederland. Daar kan ik wel mee uit de voeten, denk ik. 

Ik wil dus graag in Amsterdam beginnen bij de heilige Sint Nicholaas basiliek. Die spreekt al zo lang tot mijn verbeelding. Vanaf de eerste keer dat ik zelf, met vriendin Ineke, naar Amsterdam ging. Een van de eerste gebouwen die ik zag toen ik op het station uit liep was deze Basiliek. Ik heb hem opgezocht online en zag dat ik een e-mail kon sturen. Ik kreeg antwoord terug van Diaken Rob Polet. Aanvankelijk dacht ik, even een stempel halen. Ach de zegen erbij is mooi meegenomen. Is wat het is, zou ik zo zeggen.

Maar nu kan Rob alleen maar donderdag, deze week, want volgende week is hij op vakantie tot in augustus. Ik heb hem opgezocht online en zag dat hij ooit geïnterviewd was voor een geloofsprogramma. Hij heeft voor deze missie gekozen omdat hij zo geraakt werd door het verdriet van nabestaanden na het verlies van een dierbare.

En dat raakte mij nou ook heel erg. Ik denk dat ik toch ga proberen om donderdag naar hem toe te gaan. Een betere en passender start voor mijn Camino kan ik niet vinden. 

Gek eigenlijk, ze zeggen dat als je op pad gaat er dingen gebeuren en op hun plek vallen. Deze start voor mij is dan toch “het emotioneel geraakt worden” en verder verwerken, hoop ik. 

Toch weer iets wat ik niet verwachtte.