Waarom een reis naar Santiago de Compostella

Ik vind het heerlijk om op onbekend terrein te wandelen en nieuwe dingen te ontdekken. Op deze pelgrimstocht reis je denk ik door de tijd, door de geschiedenis. Maar natuurlijk ook genieten van de natuur (en soms niet, lol). Een andere, ook heel belangrijke reden heeft te maken met mijn hoofd. Het voelt vaak vermoeid en dingen worden snel teveel en warrig of mistig. Ik hoop eigenlijk dat zo’n reis opheldering kan geven. Wat dat aangaat zie ik wel een parallel met de religieuze pelgrims. Ik heb dus ook maar een pelgrimspas aangevraagd om stempels te halen onderweg bij de officiële Jacobus stichting in Nederland. Ik sta voor een aantal enorme uitdagingen en ik hoop dat ik me daardoor kan worstelen. Maar, zoals ze zeggen, zodra je St Jacobus in gedachten hebt, gaan er dingen meezitten, alsof je hulp krijgt om er te komen. Nou ik ben benieuwd. Mijn obstakels? Lichamelijk, ik heb veel last van slijtage in mijn rug en knieën. Ik hoop dat dit niet te ver heen is om deze tocht niet te kunnen maken. Ik moet weer veel op de been, wandelen, wandelen en wandelen. En rekken en stretchen, oefenen en oefenen. Het lichaam weer sterker maken en in goede conditie. Ik voel me nu net pudding. De volgende uitdaging zijn mijn financiën. Ik leef onder de armoedegrens. Maar ik moet toch nog zien wat te sparen om overnachtingen en eten te betalen. Dan heb ik nog spullen nodig, een goede rugzak, de beste wandelschoenen, een slaapzak. En dat is het voornaamste, de duurste dingen. Ik weet nog niet in welke maand ik zal gaan, ik hoop in augustus, als ik voldoende geld heb dan. En dan moet ook de poes nog ergens gaan logeren. Dat is ook een hobbel.